STOMATOLOGIA ESTETYCZNA

STOMATOLOGIA ESTETYCZNA

NOWOCZESNA STOMATOLOGIA ESTETYCZNA W GRUDZIĄDZU!

Stomatologia estetyczna – tak właśnie nazywamy szereg zabiegów dentystycznych, skoncentrowanych – jak wskazuje nazwa – wokół cech wizualnych zębów. Jest to wyodrębniona grupa zabiegów, choć niektóre z nich, korygując wygląd zębów, przyczyniają się też pośrednio (lub nawet z równą siłą i skutecznością) do poprawy ich stanu zdrowotnego. Przykładem takiego zabiegu może być choćby piaskowanie.

Stwórcy uśmiechów!

Nie tylko jednak ten zabieg cieszy się sporą popularnością: korygowanie i konturowanie kształtu zębów czy uzupełnienie ubytków to również czołówka zabiegów w zakresie stomatologii estetycznej. Ta pod dziedzina dentystyki obejmuje też zabiegi takie jak: wybielanie zębów czy ortodoncja. Każdy z nich doskonale spełnia swoje zadanie, przyczyniając się do pożądanego stanu wizualnego zębów.

O pięknym, śnieżnobiałym uśmiechu nie trzeba więc jedynie marzyć.

Piaskowanie

Piaskowanie zębów to zabieg, którego istotą jest usunięcie warstwy płytki nazębnej osadzającej się na szkliwie. Jednocześnie, pomaga on zredukować przebarwienia oraz wyeliminować śladowe ilości kamienia nazębnego – częstej pozostałości „skalingu” (zabiegu usuwającego kamień nazębny za pomocą ultradźwięków). Piaskowanie jest bezbolesne i często stanowi niezbędny wstęp do wybielania zębów, a także uzupełnienie bardziej gruntownego skalingu.

Przebieg piaskowania

Do piaskowania służy przyrząd zwany piaskarką stomatologiczną, który aplikuje strumień wody pod stosunkowo dużym ciśnieniem. Wraz z wodą, do zębów i ich najtrudniej dostępnych powierzchni wędrują drobiny czyszczące, czyli wodorowęglan sodu. Swój wkład wnoszą też pęcherzyki powietrza. Tak zgrany zespół czynników efektywnie usuwa płytkę nazębną, a umieszczony w jamie ustnej odsysacz na bieżąco pochłania proszek powstały wskutek piaskowania. Co do zasady, fluoryzacja jest następnym i nieodzownym etapem tego zabiegu.

Jak długo czeka się na efekty?

Rezultaty piaskowania widoczne są właściwie tuż po zabiegu, gdyż cały proces ma głównie charakter mechaniczny. Trzeba jednak zaznaczyć, że aby efekty utrzymały się, dwie doby po zabiegu piaskowania objęte powinny być „białą dietą”. Stomatolog z pewnością odradzi nam palenie tytoniu, a także picie herbaty, kawy oraz innych napojów, które mogą przyczynić się do przebarwień. Po 48 godzinach można wrócić do swoich nawyków, choć utrzymywanie higieny jamy ustnej jest niezbędne, by efekty były naprawdę długofalowe.

Przeciwwskazania

Zabieg piaskowania zalecany jest zwłaszcza tym, którzy piją sporo kawy, herbaty czy wina, palą papierosy, noszą aparat ortodontyczny bądź ich zęby nachodzą na siebie. Nawet jednak takie osoby nie mogą czasem poddać się zabiegowi piaskowania, kiedy np. cierpią na wrzody układu pokarmowego bądź wykazują alergię na sodę lub inny pierwiastek wykorzystywany w trakcie piaskowania. Innymi przeciwwskazaniami są stany zapalne jamy ustnej bądź samych dziąseł. Błony śluzowe jamy ustnej, jeśli są zranione lub bolesne, także wykluczają nas z grupy osób uprawnionych do skorzystania z zabiegu.

Korygowanie i konturowanie zębów

Ten zabieg dotyczy kształtu zębów i dedykowany jest wszystkim, których zęby są pęknięte, ukruszone, nierówne. Korygowanie i konturowanie przezwycięża wszystkie te problemy i stanowi jeden z nielicznych zabiegów w dentystyce estetycznej, których całość ogranicza się do jednej wizyty w gabinecie stomatologa. Wystarczy więc zasadniczo jeden taki zabieg, by nasze zęby zostały do siebie doskonale dopasowane pod względem wielkości oraz kształtu. Zależnie od potrzeby, mogą być one wyrównane, w mniejszym stopniu „stłoczone”, mogą również zyskać gładszą powierzchnię.

Na czym polega zabieg?

Korygowanie i konturowanie zębów obejmuje kilka metod, lecz nierzadko są one łączone – wszystko w celu optymalnego wizualnego efektu. Mamy tutaj np. bonding, konturing czy zastosowanie licówek.

Zabieg wymieniony w drugiej kolejności poprzedza zdiagnozowanie przez stomatologa wszelkich mankamentów; następnie zmienia on kształt czy długość zęba przez jego zeszlifowanie. W drodze do właściwego kształtu, niedoskonałości są minimalizowane lub redukowane do zera. W grę wchodzą tu specjalistyczne wiertła diamentowe, gumki i krążki ścierne. By równie dobry efekt objął przestrzenie międzyzębne, w punktach stycznych używa się też pasków diamentowych. Ostatnim etapem jest wygładzanie oraz polerowanie, zaś całość zabiegu nie powoduje bólu.

Bonding to technika pomagająca zamaskować wady szkliwa – zarówno nabyte, jak i te towarzyszące nam od „zawsze”. Osiąga się to poprzez umieszczenie skromnej warstwy kompozytu na powierzchni zębów. Gdy stomatolog dobierze właściwy kolor, nakłada kompozyt, zaczynając jednocześnie kształtować powierzchnię. Nałożony kompozyt jest następnie utwardzany przy pomocy lampy polimeryzacyjnej, po czym zęby czeka jeszcze wygładzenie i wypolerowanie. Konturing oraz bonding to częsty duet.

Wspomnieliśmy też o licówkach; te wytwarza się z porcelany. Są one przytwierdzane z zewnątrz zęba i niekiedy towarzyszą zabiegowi konturingu. To dobra propozycja dla tych spośród nas, którzy borykają się z przebarwieniami, nierównością bądź uszkodzeniami zębów. Jeśli chcemy pożegnać się z diastemą (przerwa między zębami), jest to równie dobre rozwiązanie. Zastosowanie licówek, przeciwnie do porcelanowych koron, nie pociąga za sobą pozbycia się sporej ilości zębowej tkanki. By zabieg przebiegł pomyślnie, niezbędne jest zeszlifowanie drobnej warstwy szkliwa. Następnie pobiera się tzw. wycisk, na bazie którego technik z precyzją ręcznie kształtuje licówki, aby idealnie pasowały do naszych zębów.

Kiedy pojawiają się efekty?

Niezależnie od tego, czy wszystkie zabiegi będą zastosowane łącznie, czy przejdziemy tylko przez jeden z nich, ich efekty będą natychmiastowe. Nie jest to nic dziwnego, ponieważ polegają one na nadaniu zębom odpowiednich kształtów i nic nie jest tutaj odłożone w czasie. Należy jednak dodać, że w razie zastosowania licówek, ostateczny efekt równa się całości zabiegu. Ten natomiast wymaga przynajmniej czterech wizyt.

Kiedy korygowanie i konturowanie nie jest zalecane?

Zarówno w kwestii konturingu, jak i bondingu, występują przeciwwskazania w postaci tendencji do próchnicy, niedostatecznej higieny jamy ustnej oraz chorób przyzębia i dziąseł. Poza tym, przyczyną odmowy przeprowadzenia zabiegu może być niewielka warstwa szkliwa na licowej powierzchni. Możemy być też spytani o nawyki w rodzaju obgryzania paznokci (podobnie w przypadku licówek); w razie potwierdzenia, możliwa jest odmowa.

Istnieje także przeciwwskazanie względne, czyli nawykowe zaciskanie zębów (bruksizm). Jest to przeciwwskazanie względne, ponieważ bywa, że stomatolog dysponuje metodą zaradczą. Jest nią specjalna szyna, którą pacjent zakłada na noc. Zapewnia ona nie tylko ochronę zębów, ale sprzyja też pozbyciu się nawyku. Bruksizm jest też przeciwwskazaniem względnym, gdy chcemy zdecydować się na licówki.

Uzupełnienie ubytków

Brakujący ząb to nie tylko kwestia estetyczna, ale również zdrowotna. Jama ustna narażona jest wtedy na szereg nieprzyjemnych konsekwencji, dlatego uzupełnienie ubytków jest konieczne, jeśli nie chcemy do nich doprowadzić. Uniknąć można w ten sposób wspomnianych już diastem czy rozchwiania innych zębów. Samo przeżuwanie pokarmu, w przypadku ubytków, nie jest procesem pełnym, co może skutkować problemami gastrycznymi, bólami głowy. Możliwe infekcje, postępująca próchnica; jest wiele powodów, dla których uzupełnienie ubytków to nagląca konieczność.

Jak wygląda zabieg?

Uzupełnienie ubytków może odbyć się na kilka sposobów, ponieważ dostępna jest metoda mostu protetycznego, implantów czy np. wkładów korzeniowo-koronowych. W zależności od wybranego i/lub rekomendowanego rodzaju uzupełnienia, przebieg wygląda więc nieco inaczej. W przypadku mostu protetycznego, dwa sąsiednie zęby w obrębie ubytku stają się dla tego ubytku „filarami”. By pełniły tę funkcję, muszą być odpowiednio zeszlifowane. Później tworzy się korony protetyczne, na których cementuje się most protetyczny (substytut zęba, wykonany z porcelany bądź cyrkonu).

Kiedy ubytek nie występuje jednak między zębami (brakujący ząb może mieć przecież tylko jednego sąsiada), zalecane jest zastosowanie implantu. Jest to tytanowa proteza korzenia zęba, która mocowana jest właśnie w jego pierwotnej lokalizacji. Na tej protezie umieszczana jest porcelanowa bądź cyrkonowa korona. To najbardziej stabilne rozwiązanie, a „zrekonstruowany” w ten sposób ząb wygląda w stu procentach naturalnie. Jeśli chodzi o wkłady korzeniowo-koronowe, mamy do czynienia najczęściej z metalowym uzupełnieniem umieszczanym w korzeniu zęba. Na nim stomatolog mocuje koronę z porcelany, kompozytu czy też cyrkonu. Takie uzupełnienie wykonywane jest na stałe, a poza tym, że odbudowuje ono zębową koronę, wzmacnia też samą strukturę korzenia.

Szybkość efektów

Również w tym przypadku, na efekty musimy czekać tak długo, jak długo trwa konkretny zabieg. Gdy wszystkie procedury zostaną dopełnione, efekty są właściwie gotowe. Nie ulega jednak wątpliwości, że zastosowanie implantu gwarantuje efekty najbardziej imponujące. Ta metoda sprawia, że w miejscu ubytku pojawia się element do złudzenia przypominający prawdziwy ząb; jest on z nim w zasadzie identyczny.

Przeciwwskazania

Implanty wykluczają ze swojej listy kobiety w ciąży. Innym przeciwwskazaniem jest z pewnością cukrzyca oraz choroby nowotworowe. Podobnie epilepsja, nieleczona parodontoza oraz próchnica czy choroba reumatoidalna. Implanty możemy odpuścić sobie także w przypadku zaburzeń układu krzepnięcia i zaawansowanej osteoporozy. Najgroźniejszymi przeciwwskazaniami są choroby takie, jak AIDS, alkoholizm czy narkomania. Implanty nie mogą być zastosowane także w przypadku, gdy pacjent nie ukończył siedemnastu lat – to z racji ciągle jeszcze kształtujących się kości szczęki.

Na tę okoliczność możemy być również przepytani w kwestii wad serca, choroby Parkinsona, chorób psychicznych czy schorzeń szpiku kostnego. Jeśli palimy tytoń, znajdujemy się tutaj w grupie podwyższonego ryzyka. Inne przeciwwskazania należą do kategorii miejscowych/względnych, a więc z jednej strony stosunkowo rzadkich, z drugiej zaś – do skonsultowania ze stomatologiem i niewykluczających nas jednoznacznie.

Przeciwwskazania możemy wymienić także w przypadku mostów protetycznych. Błona śluzowa może nie tolerować mostu, co automatycznie dyskwalifikuje nas w ramach tej metody uzupełnień. Stomatolog może też stwierdzić zbyt małą wytrzymałość zębów, które mają posłużyć jako filary. Przestrzeń wymagająca uzupełnienia może być zresztą zbyt duża, co stanowi przeciwwskazanie najprostsze. Do swoistych niuansów należy fragmentaryczna okluzja mostu; chodzi tu o sytuację, gdy zwarcie pomiędzy mostem, a zębami sąsiednimi miałoby miejsce jedynie na określonym odcinku. Wszystko to stwierdza jednak lekarz-stomatolog, w związku z czym nie musimy martwić się na zapas.

(+48) 533-772-772
rejestracja@maszewski.com